Οι άνθρωποι ενεργούν είτε από επιλογή είτε από ανάγκη, αλλά αυτός ο εγκλεισμός είναι καταναγκασμός, ακόμα και κάτω από την πίεση της πανδημίας που ξέσπασε απρόοπτα και ενισχύει τον αρχέγονο φόβο του θανάτου και της απώλειας. Αυτός ο περιορισμός «κατ’ οίκον», σε κανονικές συνθήκες, θα ήταν αδιανόητος. Τώρα κλεισμένοι σε τέσσερις τοίχους, η αδράνεια δημιουργεί ανία, απογοήτευση, επιδρά στην ψυχοσύνθεσή μας και το κεφάλι μας πλημμυρίζει από ακατάσχετες και φλύαρες σκέψεις, επειδή δεν ξέρουμε πότε ακριβώς θα τελειώσει η ποινή ή η θητεία μας.
Σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει να παγιδευτούμε σε ένα σπιράλ πεσιμιστικών σκέψεων, που θα μας οδηγήσει σε καταστάσεις άγχους και κατάθλιψης. Για να αποφύγουμε τις διαταραχές της ψυχικής μας υγείας, αυτή η κατάσταση προσφέρεται για μια βαθιά κατάδυση στον εαυτό μας, με φιλοσοφική διάθεση, επειδή η φιλοσοφία είναι μια σανίδα σωτηρίας, όταν διαπιστώνουμε πόσο αδύναμοι είμαστε, μπροστά στο απρόσμενο και απρόβλεπτο, που καταστρέφει την καθημερινότητα μας και απειλεί την ζωή μας, όπως είναι μια φυσική καταστροφή και θα αντιληφθούμε ότι ο άνθρωπος δεν είναι απλά ένα αντικείμενο μέσα στον χώρο, αλλά ένα ον που καταλαμβάνει ένα τόπο και δίνει σε αυτό τον τόπο συνείδηση.
Οι σκέψεις θα μεταμορφωθούν σε συνείδηση, γιατί αυτό που έχει αξία πραγματικά, είναι η συνειδητοποίηση, που σπάζει τις αλυσίδες της άγνοιας που κρύβεται μέσα στον κυκεώνα των φλύαρων και άσκοπων σκέψεων, του ασταμάτητου εσωτερικού διαλόγου μέσα στο κεφάλι μας. Συνείδηση ότι το χτες είναι ιστορία, το μέλλον άδηλο και η ζωή είναι το παρόν της κάθε στιγμής.
Αυτές οι χαοτικές σκέψεις, δημιουργούν σχεδόν πάντα λάθος γνώμες και πεποιθήσεις,οι οποίες με την σειρά τους δημιουργούν μια στρεβλή αντίληψη της πραγματικότητας, με τις λάθος αποφάσεις που θα παίρνουμε και θα βιώνουμε και μας οδηγούν στο βαλτώδες και πνιγηρό έδαφος του πεσιμισμού ειδικά τώρα με την πανδημία.
Η συνείδηση και η συνειδητοποίηση, αλλάζει θετικά την αντίληψη, άρα και την ποιότητα της ζωής που βιώνουμε και είναι χαρακτηριστικό του συνειδητοποιημένου ανθρώπου που δρα και πράττει. Συνειδητοποιημένος θα πει αφυπνισμένος. Η αφύπνιση μας οδηγεί σε υψηλότερο πνευματικό επίπεδο, διευρύνει την αντίληψη και την οπτική μας και εναρμονίζει το σώμα με τον πνευματικό και ψυχικό μας κόσμο.
Κλεισμένοι μέσα στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μας, θα αφήσουμε να μας παρασύρει ο Εκκλησιαστής, που φιλοσόφησε την ζωή και έβγαλε το πεσιμιστικό συμπέρασμα «Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης» ή θ’ αδράξουμε την μέρα, το παρόν που ζούμε;
Αδράχνω την μέρα, σημαίνει πως ζω την κάθε μέρα σαν να ‘ταν η τελευταία και έτσι εμπλουτίζω την ζωή μου με καλαισθητικά αισθήματα και συναισθήματα και στο τέλος της μέρας είμαι γεμάτος ικανοποίηση γιατί την έζησα με πάθος. Το βράδυ, στο προσκέφαλό μου, ο Σωκράτης μου ψιθυρίζει ότι, αν κάθε βράδυ που πλαγιάζει ο άνθρωπος, δεν ψάχνει τον εαυτό του, τότε είναι ένας σκλάβος των καταστάσεων και δεν αρμόζει ή δεν αξίζει να ζει σαν σκλάβος, γιατί στην ζωή δεν έχει σημασία το «ζην» αλλά «ευ ζην». Δεν έχει αξία η ποσότητα αλλά ή ποιότητα της ζωής μας και αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας.
Καλή συνέχεια σε όλους σας, υπομονή και υγεία.
